Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2014

θεία επέμβαση

Γέροντα, γιατί πρέπει να ζητάμε από τον Θεό να μας βοηθάη ,αφού ξέρει τις ανάγκες μας;

- Γιατί υπάρχει ελευθερία. Και μάλιστα, όταν πονάμε για τον πλησίον μας και Τον παρακαλούμε να τον βοηθήση, πολύ συγκινείται ο Θεός ,γιατί τότε επεμβαίνει, χωρίς να παραβιάζεται το αυτεξούσιο. Ο Θεός έχει όλη την καλή διάθεση να βοηθήση τους ανθρώπους που υποφέρουν. Για να τους βοηθήση όμως, πρέπει κάποιος να Τον παρακαλέση. Γιατί, αν βοηθήση κάποιον ,χωρίς κανείς να Τον παρακαλέση, τότε ο διάβολος θα διαμαρτυρηθεί και θα πη: « Γιατί τον βοηθάς και παραβιάζεις το αυτεξούσιο; Αφού είναι αμαρτωλός, ανήκει σε εμένα » . Εδώ βλέπει κανείς και την μεγάλη πνευματική αρχοντιά του Θεού, που ούτε στον διάβολο δίνει το δικαίωμα να διαμαρτυρηθεί. Για αυτό θέλει να Τον παρακαλούμε, για να επεμβαίνη – και θέλει ο Θεός να επεμβαίνη αμέσως, αν είναι για το καλό μας - , και να βοηθάη τα πλάσματά Του ανάλογα με τις ανάγκες τους. Για τον κάθε άνθρωπο ενεργεί ξεχωριστά, όπως συμφέρει στον καθέναν καλύτερα.

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ

---

...αυτό το έζησε σαν βίωμα ένας πνευματικός μας αδελφός!! μια νύχτα, πριν πάει να κοιμηθεί του ήρθε να διαβάσει τον παρακλητικό του αγίου Ραφαήλ, όπως και έκανε.

Την επόμενη το πρωί, η σύζυγός του, τού αναφέρει (χωρίς να ξέρει τι προηγήθηκε) ότι είδε τον άγιο Ραφαήλ, που πέρασε από το σπίτι τους και πήγε μετά στην διπλανή πολυκατοικία. 

Το βράδυ, ρωτά στην προσευχή του για το ''τυχαίο'' αυτό συμβάν και ο καλός Θεός του δείχνει μια σκηνή μόνο. Στην διπλανή πολυκατοικία, έκαναν μάγια και ήρθε ο άγιος Ραφαήλ και τους τα διέλυσε. Τότε, ο δαίμονας ρώτησε με θράσος
-γιατί ήρθες εδώ απρόσκλητος και μας τα χαλάς;;;
και ο άγιος με μια κίνηση του κεφαλιού είπε..
- με κάλεσαν από δίπλα...

ΔΟΞΑ τω Θεώ και τον νεοφανέντα άγιό Του!!

---

Η Εκκλησία λύνει τα προβλήματα, δια των αγίων Του. Η χάρις του Αγίου Πνεύματος που διαπερνά και οικεί εν αυτοίς (ως φιλότιμους εργάτες του
Αμπελώνος και λαού Του) και συγ-κινεί την θριαμβεύουσα μαζί με την στρατευομένη προς το θείο σκοπό, την σωτηρία και επίγνωση της Αληθείας.

Όλα προς δόξαν Θεού, για να μην τολμήσει κανένας στρατευόμενος ευάλλωτος σε πτώση από έπαρση ότι κάτι κάνει, όπως ταπεινά χειρίζεται κι ο άγιος την χάρη.

Άνοιξα αυτήν την παρένθεση (με το βίωμα), για να θυμηθούμε, ότι δεν λύνουμε εμείς το οποιοδήποτε πρόβλημα. Πιο πάνω, απλά με την ευχούλα ο άνθρωπος (ακόμη και αμαρτωλός), με έναν μικρό παρακλητικό, ΑΝΟΙΞΕ την θύρα της φύσης και εισήλθε ο άγιος εκ της υπερφύσης, για να λύσει Αυτός το πρόβλημα που παραφυσικά, κάποιος άλλος έδωσε δικαιώματα στον αντίδικο της σωτηρίας μας….

Χρόνια πριν, την ημέρα ή εκείνες τις ημέρες (κοντά χρονικά) που έλαβε τίμιο λείψανο του αγίου Ραφαήλ στο σπίτι του, του είχε δείξει στο όνειρο ότι τον δράκοντα που διαρκώς μεγαλώνουν σε όγκο οι υπηρέτες του, δια μιας μικρής ευχής και πρόσκλησής Του, τον ΔΙΑΛΥΕΙ!!

Και τι μένει σε εμάς; Ένα Κύριε ελέησον, ένα δι ευχών. Κι Ο Κύριος άμεσα και έμμεσα δια των αγίων Του, ενεργεί ταχέως!!

Ότι Σοι πρέπει πάσα δόξα, τιμή, ευχαριστία και προσκύνησις!!!

---

παρακλητικοί κανόνες

(το κλειδί για να ανοίξει η πόρτα!! )

---

Ένας πνευματικός μου αδελφός, είχε μια εμπειρία.

Έτυχε ένα βράδυ να φιλοξενεί τους κουμπάρους του στο σπίτι του, που είχε και κάποιες ευλογίες από τους νεοφανείς μάρτυρες Ραφαήλ, Ειρήνη και Νικόλαο.

Συζητούσαν και πέρασε η ώρα, μετά τα μεσάνυχτα. Κάνανε τον μικρό παρακλητικό της Παναγίας και συνέχισαν την κουβέντα. Πάνω στη συζήτηση, η κουμπάρα που ο άνδρας της ήταν στην πυροσβεστική, εκμυστηρεύτηκε στον οικοδεσπότη, ότι όποτε ήταν υπηρεσία φοβόταν ότι ‘’κάτι’’ θα πεταχτεί από καμμιά γωνιά. Άναβε τα φώτα και τέλος πάντων δύσκολα περνούσαν εκείνες οι ώρες μοναξιάς με ένα παιδί. Κι αυτό συνέβαινε πάνω από 5 χρόνια…

Δεν ξέρει (ομολογεί ο φίλος) πως του ήρθε και ρώτησε την κουμπάρα του, αν έκανε τον σαραντισμό μετά τη γέννα, κανονικά στις 40 ημέρες ή όχι. Πραγματικά, θυμόταν ότι τον ‘’σαραντισμό’’ τον έκανε στις 39 ημέρες, αλλά ποτέ δεν το συνδύασε.

Και πάλι χωρίς να καταλάβει το πως, της λέει, μην στεναχωριέσαι, κάποια Ειρήνη, θα σου λύσει το πρόβλημα… αλήθεια, έχεις καμμιά γνωστή συγγενή, φίλη Ειρήνη; (σε εκείνη την φάση, ούτε που του ήρθε στο μυαλό η αγία που είχαν στο σπίτι τους ευλογία).    

Κι όμως η αγία είχε ήδη κάνει το θαύμα της!!! Έκλεισε εκείνο το κενό 39/40 από το οποίο μάλλον περνούσαν άτακτα πνεύματα και την φοβέριζαν… (κάτι σαν από χαραμάδα μισόκλειστης πόρτας). ΔΟΞΑ ΤΩ ΘΕΩ στην χαριτωμένη, παρότι μικρή σε ηλικία αγία, που όμως η χάρη της, λόγω του μαρτυρίου, ήταν και είναι ο τρόμος των δαιμόνων!!

Από εκείνη την στιγμή, αλλά έμπρακτα τον επόμενο καιρό, παρατήρησε χωρίς δική της προσπάθεια, σε κάθε υπηρεσία του συζύγου της, έπαψε πλέον να φοβάται…


---

Στην Κομοτηνή, δεκαετία του 80, μια γιαγιά που έμενε στο ισόγειο, είχε ένα διαμέρισμα για νοίκιασμα στον τρίτο όροφο. Μια 3όροφη πολυκατοικία, χωρίς ασανσέρ. 

Έψαχνε για νοικιαστή και ανεβοκατέβαινε τις σκάλες. Μετά από λίγο καιρό, με έναν βαθύ αναστεναγμό, λέει: - αχ άγιε Ραφαήλ, σε παρακαλώ, βοήθα με να το νοικιάσω, γιατί έχω κουραστεί. Το ίδιο βράδυ της εμφανίζεται ο άγιος στο όνειρο και της λέει. Το κορίτσι που θάρθει αύριο στις 8 το πρωί, να της το δώσεις το διαμέρισμα. 

Πράγματι, την επόμενη μέρα το πρωί, 8 η ώρα, χτυπά το κουδούνι. Ανοίγοντας την πόρτα η γιαγιά, βλέπει μια κοπέλα να της αναφέρει ότι ήρθε για το διαμέρισμα. Της λέει: 
- μισό λεπτό, να πάρω τα κλειδιά, να στο δείξω κόρη μου… και ακούει την απάντηση
- Δεν χρειάζεται να ξαναανεβούμε, το είδα.
- Μα παιδί μου πότε το είδες;
- Να εχθές, ένας παπούλης μου το έδειξε.

ΔΟΞΑ ΤΩ ΘΕΩ για τον ταχύτατο άγιο!!!!


---







εκ των θαυμάτων του αγ.Λουκά του ιατρού!!

2 σχόλια:

  1. Οι δε ‘’υπνωτισμένοι’’ (ακολουθούντες τη νέα εποχή) δεν είναι απαραίτητα και κακοί μάγοι, αλλά δυστυχώς (εν αγνοία τους) και οι ‘’χρήσιμοι ηλίθιοι’’ (του σχεδίου του) κατά τη μη αντίσταση των ανθρώπων (δια Θείας Κοινωνίας και Εξομολογήσεως, Μυστήρια που τον απονευρώνουν) στην ενέργεια του πονηρού εν τοις μέλεσι…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ό,τι μπορεί να κάνη κανείς ανθρωπίνως, πρέπει να το κάνη και ό,τι δεν μπορεί, να το αφήνη στον Θεό.
    Και αν κάνη λίγο περισσότερο από ό,τι μπορεί, όχι όμως από εγωισμό αλλά από φιλότιμο, γιατί νομίζει ότι δεν εξήντλησε αυτό που μπορεί να κάνη ανθρωπίνως, πάλι το βλέπει ο Θεός και συγκινείται.
    Αγ. Παϊσίου Αγιορείτου:

    ΑπάντησηΔιαγραφή